lutfkâr — (A. F.) [ رﺎﮑﻔﻄﻝ ] lütuf sahibi … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
lütfkar — ə. və f. yaxşılıq edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əltəf — ə. ən lütfkar; daha lütfkar, çox xoş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
iltifatkar — ə. və f. iltifat edən, iltifatlı, lütfkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütələttif — ə. lütf edən; lütfkar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əkrəm — ə. ən kəramətli; daha alicənab; çox lütfkar, lap comərd … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
iltifatlı — sif. 1. İltifatla olunan (edilən). İltifatlı münasibət. 2. İltifat edən, hüsn təvəccöh göstərən, xoş sifət, lütfkar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəramətli — sif. 1. Kəramət sahibi, kəraməti olan; mərhəmətli, xeyirxah, lütfkar. 2. köhn. Möcüzəli, ecazkar. O vaxtdan mənim ağzım olub kəramətli. M. N. lətif. Sultanlara, xaqanlara baş əyməyən əsla; Dərviş kəramətli qələndər yenə varmı? Ə. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərəm — 1. is. <ər.> köhn. Lütf, mərhəmət, inayət. Kərəm eyləmək. – <Ağa Heydər:> Xudaya, şükür kərəminə! Balalarım, gəlin sizi bağrıma basım. N. V.. Kərəm et (qıl) (yalvarış yaxud nəzakət bildirən əski ifadə) – 1) mərhəmət et, rəhm göstər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərəmli — sif. Mərhəmətli, lütfkar, insaflı, rəhmli. Könül qəmgin, ürək dərdli, vərəmli; Səni gördüm səxavətli, kərəmli. A. Ə.. Kərəmli padşah, rəhm eylə mana; Al mənim könlümü, yetir canana. Aşıq Rəcəb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti